کوه نمادی از سخاوت ، استواری قلب زمین و زیبائی های جهان است .

 در تابلوی آفرینش دست چیره دست و هنرمند خالق هستی و طبیعت ، مکانی را خلق نمود که بشر حتی در دنیای صنعتی کنونی و با روند سلطه گرایانه و تخریب طبیعت ، باز هم هوائی پاک ، طبیعتی بکر و فضائی روحانی ومملوازمعنویت داشته باشد،آن مکان،مکانی است که همواره معلم بشرنیز بوده وبه انسان می آموزد.

این مکان کوه است.کوه که آزاد کننده فکر و آرامش دهنده روح انسانهاست.

کوهنورد با صعود و رسیدن به قله ، روزنه هائی درفکرو روحش باز میشود که روح میتواند از آنها برای رسیدن به صفای یکرنگی و یکی شدن با طبیعت و قدرت لایزال الهی  به اوج برسد و چه زیباست که انسان با روحی پاک  و جلا یافته  با واسطهائی بنام کوه  به سمت بالا عروج کند 0

دامان طبیعت باهوای پاک کوهستان "منظره دلفریب قلل سربه فلک کشیده " سکوت وآرامش با ابهت کوهساران " زمزمه پرنده گان جویبارهای زلال ازدل کوهها بیرون تراویده وصخره های غول پیکرهمگی تجلیگاه عظمت وشکوه باریتعالی هستند.

 ورزش کوهنوردی و استفاده از موهبتهای خداوندی ورزشی است درسلامت جسم وروان ورزشکارتاثیربسزایی دارد. اثری که یک روزکوهنوردی درجسم وجان یکنفربرجا می گذارد  با هیچ معیارمادی قابل مقایسه نیست. ورزش کوهنوردی روح را تلطیف "اراده راچون کوه استوار"حس همکاریی وتعاون راتقویت "وبردباری ورویایِِی با مشکلات را تسهیل می کند وقوت می بخشد.